Herman de Jong.

Verhoal.

Teuten

Wie zitten in bus van Zuuderflat noar Grootmaart. Mien vraauw en ik. Dus, laigen kin ik naait in dit verhoal, aans krieg ik mit klompe. Moar waarom zol ik laigen? t Is ja n woar verhoal dat echt gebeurd is. Mit aal dit geplaas kin je toch zain dat ik al joaren mit pensioen bin. n Aanloopje nemen is nog doar aan tou, moar zo'n laange!

Goud, wie zitn in bus noar Grootmaart. Volgende halte komt der n echtpoar binnen poesten. Zai n dikke vraauw mit hangwangen, n hangborst en n hanglief. Alles hangt! Nait bie hom want der is niks om aan op te hangen.
Hai, hai, wat n luutje, schriel, moager kereltje. Dat valt destemeer op as je achter zo'n dik wief deur t middenpad van bus scharreln. Zai poesten en stennen, hai kiekt rond of e zeggen wil: k zit der nou ainmoal mit, der is gain mens dei heur van mie overneemt.

Hai schoft deur noar t roam, gait zitten, moar slagt votdadelik mit kop tegen plafond van bus as zai neerploft. Vrouger har je dat nog... zittingen mit starke binnenveren. Tegenswoordig heb je dei veren nait meer... allemoal verwoest deur de menshaid dei veul te veul te eten kriegt.

Ze zitten liek veur ons. Ik kiek opzied noar mien vraauw. Zai t al! Nog eem en heur gulle lach zal deur bus kloateren. Soms wol ik wel dat ze wat meer ingetogen was. O, t is zo'n kwiksteertje, dei vraauw van mie. Moar goud ook want ik bin moar n dooie dainder. En den luuster ik noar aain van de mooiste gesprekken dei ik ooit heurt heb.

Geert? -Joa, vraauw. -Hest auto op slot doan? -Leuf k wel, Antje. -Most het zeker waiten, leuven dust in kerk. - Kom ja nooit meer in kerk, Antje, vanwege mien rimmetiek. - Roup toch naait zo haard man, haaile bus kint ja heurn. Zol auto doar wel goud stoan bie t Zuuderflat? -Doar zetten wie hom toch altied hin as wie noar Stad goan en der is ja nog nooit wat mit gebeurd. - Moar t wordt aal slimmer mit dei rotjongs, dat waits doe ook wel, Geert. - Ja, wicht, we leem in n minne tied. - As der nou moar gain jong mit zien fietse der tegen aan schramt. -Och, Antje, hol toch op te soezen, das ja nog nooit gebeurd. - Moar ainmoal zelt toch de eerste keer wezen, t mot joe moar overkommen, haile auto op neis vaarven. -Hoal die nou naait alles in kop, Antje, wie hebben auto doar al tien joar parkeerd en t is nog altied goud goan. - Hest dei staange aan t stuur doan, Geert? - Joa heur, en steutblokjes veur banden...

t Is eem stil. Minsen om ons hin hebben lol. Mien vraauw wringt mien grode buusdouk toerloos deur handen. Zai het troanen in ogen en toch schraift ze naait. Wie zitten vlak achter chauffeur en ik zai zien kop onnuur roar vertrekken. Ik hoop dat e nog op t verkeer let. Verdold, doar begunt dat vraauwmens al weer...

Geert? -Wat hest nou weer! -Sloa toch naait zo'n toon aan, wie binnen naait in hoes. -Alsof ik doar haile dag loop te roupn en reern. -Bist toch aigenliks grode schietert das naait mit auto Stad in duurst. -Hol toch op, ik duur wel moar doe hest t er ja zo'n hekel aan. -Waist woar ik n hekel aan heb, Geert?
-Aan mie, zeker! -Ik heb ter n hekel aan dat ik gain oog op auto kin hollen. -Koop die den n verrekieker, Antje. - Ja, ja, nou duurst wel hee, mit zoveul minsen om die hin. t Is dien schuld, as ze radio oet auto stelen. -Ach Antje, doar bin wie ja tegen verzekerd, zie kinnen wat mie betreft haile auto weggappen. -Moar je worden der nooit beter op, ik wil naait in zo'n rotterige klaain volkswoagentje rondrieden, ast dat moar waist. -Woarom heb wie gain VW kocht, Antje. Nou vertel mie dat ains eem... woarom? -Proat toch wat zachter, Geert, wat hebben minsen der mit te moaken waarom wie n Mercedes mit groode deuren kocht hebben. Most dien hoar eem oetkammen, waor hest dien kaamme? - Zit in dien tasse, Antje. -Zit natuurliks hailemoal weer onder in, wat heb ik altied n waark van die. Hier is e. Ach jong, t liekt ja nog niks, dou der moar n beetje spei aan, den blieft het beter zitten...

Bus stopt. Chauffeur hangt over t stuur, blauw van t lachen. Mien vraauw nuigt mie noar t middenpad en wait naait hou gaauw ze bie mie langs kin snittern. Ze vaalt dele op t bankje van bushalte. Ze speert mit aarms en trapt mit voutn. Oet bus kieken minsen zeurgeliks op heur omdele. Dat mins is vast naait goud!

Ik zai het dikke vraauwmens noar chauffeur tou lopen. Zie schud hom aan mouw. Ik heur heur roupen: kommen wie nou nog n keer op Grootmaart?
Chauffeur zegt niks moar komt ook noar boeten strompeln. Ik heur hom snokken: das de leste keer dat ik dat wief mitneem.

Ploatst: 8 oktober 2001