Harry Hoeksema Dzn.

Verhoalen.

Zaikenhoes

Der ston n stukje in kraant mit n foto van t olle zaikenhoes an Verbindingsknoal.
Doar wazzen ook de Kinderpaviljoens te zain en dat ruip mie op tot het schrieven van dit stukje.

In t leste van jannewoarie, begun feberwoarie van 1955 wör ik op zeker dag op schoul nait goud.
Ik kon de letters op bord nait meer lezen, ik was draaierg in kop en slap in de bainen.
Meester docht dat ik t beste moar noar hoes goan kon en op berre en as t den nait over ging (hai docht aan soort griep of zukswat), dat we dan moar dokter der bie hollen mozzen.
Dus ik trok jazze an en vertrok noar hoes, maar boven an trap van schoul kreeg t mie te pakken en ik donderde zomoar noar beneden tot op tussenplatje van stainen trap.

Hou ik thoes komen ben, vroag mie t nait, ik wait der echt niks meer van.
Wel dat ik dou op berre lag en de (hoes)dokter kwam kieken.
Hai kon nait ontdekken wat der an haand was, ik was hailemoal slap en kon niks meer.
Dus dan moar noar t zaikenhoes tou.

Dat was dou nog Diaconessenhoes an de Singels in Stad en doar wazzen an t woater ook Kinderpaviljoens. Barakken van holt wazzen dat.
Doar was ook n zenuwarts en hai docht veureerst, noadat hai mie noakeken haar, dat ik meschain wel last haar van kinderpolio of zukswat.

Vattiendoage was ik doar en ze hebben mie binnenste boeten keerd, prikt en doan, bloud oftapt en wait ik wat aal nog meer, moar echt vinden konnen ze niks.
Moar ik knapte wel langzoam weer wat op en op duur kon ik alles weer doun zoas veur dij tied.

Was moar ain verkloaren volgens zenuwendokter: jong was wat overspannen west, haar nou rust had en alles was weer goud, dus ik kon weer noar hoes.
Ik mos wel vanof dij tied n brille droagen, want mien ogen wazzen nait meer goud.
En ik mos van hom nog wel 6 weke noar n Kindertehoes in Utrecht om weer wat an te staarken.

Dat is ook gebeurd en dij vrumde meroakels he'k gelukkig ook nooit weer had loater.
Wat n klain ploatje in kraant toch aal bie joe opkomen loaten ken.