Arie Nuis.

Gedichten.

Mit Kerst bie mekoar

Mit Kerst bie mekoar joa dat vuilt goud
Gezellig en waarm dat geft moud
Dit is vrede in het klain het is zo gewoon
Kerst mit veul lampkes in boom

Zo dicht bie mekoar dat geft naie moud
Dit is laifde joa zo is het goud
Al binnen de bargen ook hoog en roeg is de zee
Zo mit de Kerst vuilen wie ons tevree

Mit de Kerst snei en ies het was zo gewoon
Het Kind in de kribbe Gods zoon
Al is het boeten stief kold hier binnen is het waarm
Dizze Kerst is veur riek en veur aarm

Mit de Kerst noar de kerk dat geft goie sfeer
Dizze doagen ieder joar kom zai weer
Juust in dizze tied vol van onrust en stried
Dizze Kerst is veur ons alle moal geliek

Bie ons in dörp.

Wie goan weer noar de winter dat wait elkenain
Veural in dizze tied bezuiken veul mensen dit terrain
De ain lopt doar mit ain buusdouk en snokt wat veur zuk oet
De toornklokke slagt en ropt, ie mouten weer veuroet.

Bie ons in dörp ook zo terrain
Woar iederain zuk zulf mag zain
Veur elk is hier ain haalf bie twij
Over dizze grond gain proaterij

As ik doar loop den vaalt mie op
De beelden en ploatjes dij kommen in mien kop
Ik lees de noamen en siefers, ain ding is gewis
Gainain dij nait aan de beurt kommen is

Dit kerkhof in ons dorp mout blieven
De leste rustploats van onze geliefden
Noar dizze plek mag ik altied goan
Even bieproaten... even zeggen... ik mis die
Ik wol zo geern... dat het anders was goan.