Klaas van Zonneveld.

Verhoal.

Hunebettie punt en el

Mit toal kin je speulen...
Al joaren meel ik inmiddels mit mien nicht (Bettie) oet Roon.
Vandoar de titel van dit stokje.

Zai is ook gesjameerd van dialect.
Zit hom in de genen, vast?
In t begun, dat wie besloten mekoar zo nou en den te meelen, heb ik pebaard mien Roner dialect te broeken (wat dou slim stoer was!)
k Was der al zesteg joar vot!
Bettie, alias Hunebettie, nichtoetroon en zuks meer zol den in t Grunnegs schrieven.
Inmiddels is dat n beetje verwotterd en douve net as t oetkomt.
Dit onder t mom: aal wat mout is minder mooi!

Veurege moand kregen wie in d kop om ook ais Westerkwartiers te perbaaiern... Heurt verdomt schier en t leest ook nog goud! (en.. t klinkt wat vrundelker as t aander Grunnegs) sorry heur!
Ie mouten waiten, dat wie baide op de grens van Noordenveld en Westerketaaier geboren bennen en dus van baide dialecten wel wat mitkregen hebben.
Bettie is geboren an de Heuloan -de weg noar t Laikstermeer- en ik an de Leeksterweg, 100 meter wieder.
Achter ons hoes hadden wie De Natuurschoon, geweldeg veul bos mit vievers, doevetil, hertenkamp enz.
n Woar oard veur tieners om te speulen en heur woare 'ik' te vinden.
Aan d aander kaante van d stroate was de weg noar t meer. (Nou Meerweg, in ons tied : Heuloan) n Kilometer of drij vaare.
In de Noordmannen van n poar weke leden, gaf Wiebe Kleinstroa aan, dat hai in zien jeugd aait mit pa en moeke kampeerde bie t meer an stadskaante. Den voarden wie mit t bootje noar Cnossen aan d aander kaante.
Dat was mien mooiste steetje op oarde! Zee Wiebe.
Heb k geweldege herinnerns aan!

Leekstermeer
Cnossen jr. aan 'ons' kaante van t meer mos dat beoamen. 'Ik ben hier geboren en inderdaad: t is ook mijn mooiste plekje van de wereld!'
Over heur oetsproak was ik nait verboasd...
Wel blied!
'Dat is mien jank west om elke bod, as ik vrij was trogge te goan noar mien geboortestreek!' Docht ik.

Nietap t mooiste steegie in de wereld!
Gain wonder, da k zo zaik wuir, dou wie der vot wazzen!
De Natuurschoon.